rozdział 7

*Liam*

Wstałem pierwszy, bo jako jedyny nic nie wypiłem wczoraj. Ogarnąłem się i poszedłem na dół zrobić sobie śniadanie. Nie miałem zamiaru budzić reszty. Przygotowałem „miksturę” na kaca i zabrałem się do jedzenia. Było tak cicho, więc poszedłem jeść do salonu.  W telewizji leciały jakieś programy kulinarne, wiadomości itp.

Usłyszałem jak po schodach schodzi, a właściwie to wlecze się ktoś. To był Niall, bo było słychać jęki, jak go to głowa nie boli i jak to nie jest głodny. Wstałem i poszedłem do kuchni. Nie odezwałem się do niego, bo jestem na niego zły. Nalałem do szklanki mikstury na kaca i dałem mu pod nos.

- co się wczoraj działo? – zapytał podnosząc wzrok ze szklanki na mnie

- nic nie pamiętasz – raczej stwierdziłem niż zapytałem. On pokiwał głową twierdząco – no więc tak. Od którego momentu opowiedzieć?

- od tego jak wróciłem z Aliną z tarasu

- dobra. Ty poszedłeś po picie, z tego co wiem, to ona rozmawiała z Zaynem, o tym, jak jej brat chce kupić harley’a czy coś. A włśnie, tak poza tematem to pewnie się zdziwisz, ale ona jeździ na motorze – blondyn popatrzył znów na mnie ze zdziwioną miną, ale się nie odezwał – wracając… ty się napiłeś dużo za dużo i byłeś tak schlany.. poszedłeś sobie potańczyć do jakiś lasek. Wtedy Ala przyszła do mnie, i gadaliśmy. Zauważyliśmy, że ty się „miziałeś” jak to uznała Alina , z jakąś blondyną. Ala poszła poszukać Madzi, wtedy ty podszedłeś do mnie. Spytałem się co ty robisz a ty powiedziałeś, że chcesz wzbudzić zazdrość w Alinie albo żeby o niej zapomnieć … teraz nie jestem pewny. Jak zapytałem cię, czemu tyle wipiłeś to powiedziałeś, cytuję : „próbowałem się odegrać, sprawdzić czy jest zazdrosna, ale jak zobaczyłem te eeh.. DZIEWCZYNY to uznałem,  że na trzeźwo nie dam rady” . chyba tak powiedziałeś – w tym momencie blondyn się zaśmiał – w skrócie to tyle..  nie jestem pewien jak dokładnie było  ale coś w tym stylu.

- o boże… masakra… ale tekst mi wyszedł  - też się zaśmiałem bo tu miał racje. Teraz do kuchni przyszedł, o dziwo bardziej żywy Harry – Hazza? Nie masz kaca? Jesteś chory czy co?

- nie wiem właśnie… tak dziwnie… wypiłem wczoraj dość dużo, a nic mi nie jest…

- tam macie miksturkę. Jak reszta zejdzie, to pomóżcie im, ok? Ja jadę do mojej kobiety – powiedziałem im.

*oczami  Aliny*

Ja z Madzią wstałyśmy w tym samym momencie, bez budzika. Spojrzałyśmy na siebie i zaczęłyśmy się śmiać jak jakieś powalone.

- dobra, wstajemy, za półtorej godziny wyjeżdżamy – mówiłam podczas przeciągania się.

- no spoko.

Poszłyśmy do garderoby po ciuchy. (zestaw Madzii : http://i2.pinger.pl/pgr201/8a30426100184db84d7c9ca2/1036766.jpeg  Mój zestaw : http://m.onet.pl/_m/f63fb708777cc6c17fe6cd73f399578f,62,37.jpg). Zeszłyśmy na dół, na śniadanie. Tam był już mój brat. Po śniadaniu wybraliśmy się do sklepów z motorami itp.

Po kilku godzinach oglądania, mój brat wybrał sobie Harley’a (https://encrypted-tbn3.google.com/images?q=tbn:ANd9GcQOVlKwxTYh8cq5jM5rh_548FdEuomDDxp28TAeq3JwSESP9qrDJA), a ja kupiłam sobie motocykl(https://encrypted-tbn2.google.com/images?q=tbn:ANd9GcR2pMQ6ZjdpgHzVKZtu6uRUGex6W4smrEbyTGsAFFravB8ZtWRk). Oł Jee!!  Tak… wiem, nie pasuje do mnie motocykl, ale trudno się mówi. Mieli przywieść nam je za 3 dni, po testach i rejestracji. Podjechaliśmy do restauracji na obiad, a potem do supermarketu bo w lodówce jest jedynie światło. Po zakupach wróciliśmy do domu. Około 19:00 zadzwoniła Liam, który był u Daniell.

*rozmowa na głośniku*

L : hej młoda!

A: siemaa

D: Cześć Alinko!

 A : coś się stało, że dzwonicie?

L: to już nie można do siostrzyczki zadzwonić?

A: no można, można… co robiciee?

D: czekamy, aż upiecze się ciacho!

A: aa … to tak z góry.. smacznego!

L i D: dzięki!

L: ja bym chciał wiedzieć, czy wyjaśniło się to z Niall’em?

A: a co się miało wyjaśnić?

L: no.. on, te laski wczoraj… ja myślałem, że ty coś do niego… ten… teges..

A: no tak, no ale co mam wyjaśniać? Jego sprawa, co robi… ja mogę się tylko przyglądać i pogodzić z tym…

L: dobra… jak tam chcesz… ale jakby coś, to masz mnie, Dani więc pytaj, proś o pomoc

D: No, pamiętaj o tym. My już kończymy, bo się upiekło. Papa!!

L: Paa!

A: Noo… cześć!

*koniec rozmowy*

No ja się na serio pytam, co miało by się wyjaśnić, skoro nie jesteśmy, ani razem, ani nic?! Jest mi przykro, ale co poradzę.. już powiedziałam, muszę się z tym pogodzić.

Postanowiłam przejść się na spacer do parku. Krzyknęłam do Madzi, że wychodzę. Nie przebierałam się, tylko ubrałam trampki i narzuciłam bluzę. Droga zajęła mi 15 minut. Usiadłam na ławce, pod wielkim dębem.

*oczami Niall’a*

Zadzwoniłem do Madzi i  dowiedziałem się, że Alina poszła na spacer. Mogę wcielić mój plan w życie.

*rozmowa telefoniczna*

- Cześć, to ja Niall, ten blondyn, z którym tańczyłaś

- ah to ty! Czekałam aż zadzwonisz.

- chciałabyś się spotkać?

- jasne. Gdzie i kiedy?- dzisiaj, za pół godziny, w parku głównym*. Pasuje ci?

- dobra, a gdzie dokładnie będziesz?

- koło wielkiej fontanny, wiesz gdzie?

- tak, tak wiem. To do zobaczenia!

- na razie!

*koniec*

- Harry!!! Ja wychodzę!!!

- DOBRA!!

Droga do parku trwała ok. 25 min. Przy fontannie czekała już Victoria. Jezus Maria, kurna!! Naturalniej się nie dało?? Ona sobie chyba makijaż szpachelką nakłada. Dobra plan trzeba wykonać.

- cześć – zacząłem po czym ją przytuliłem

- hejka – Aa!! Jak ona skrzeczy! Hahahah nie mogę. Muszę powstrzymać się od śmiechu.

- przejdziemy się?

- dobrze.

Szliśmy,  a ja ciągle się rozglądałem za jedną osobą. Jest. Siedzi na ławce, ze słuchawkami w uszach. Patrzy chyba na drzewa.

- Niall, ja zaraz wrócę. Chce mi się pić, idę po wodę. Chcesz coś?

- nie, nie chcę.  Mam iść z tobą?

- nie musisz. Poczekaj na mnie.

Odeszła i ruszyła w stronę sklepu. Podszedłem do ławki, na której siedziała Alina.

- cześć – zacząłem niepewnie, bo nie wiedziałem czy mnie słyszy

- hej – słyszała. Uśmiechnęła się do mnie. – co Cię tu sprowadza?

- na spacer przyszedłem.

Gadaliśmy, gdy nagle przyszła już Vic.  Pocałowała mnie.

- to ja wam nie przeszkadzam – powiedziała zmieszana Alina- na razie – poszła w stronę bramy wyjściowej parku.

- co ty robisz?! –krzyknąłem do Vic

- muszę bronić tego, co moje

- po pierwsze, nie jestem rzeczą, po drugie, co ty sobie myślisz?! Po jednym spotkaniu wyobrażasz sobie nie wiadomo co! – wkurzyłem się  i ruszyłem za Aliną.

*oczami Aliny*

W parku miałam uciec od tego, co mnie boli, denerwuje, ale nie! Już myślałam, że pogadam z Niall’em, ale nie! Musiała przyjść ta laska z wczoraj…

*oczami Harry’ego*

Pokłóciłem się z Gemmą. Jak zawsze gdy coś mnie trapi, poszedłem do parku, posiedzieć pod płaczącą wierzbą.

Zobaczyłem znajomą postać. Alinę.  Za chwilę zobaczyłem Niall’a biegnącego za nią. Zatrzymała się, i zaczęła cykać coś na mp4. Blondyn podbiegł do niej. Byli blisko mnie, ale mnie nie zauważyli, więc dyskretnie schowałem się za drzewo. Irlandczyk chwycił ją za rękę. Ona zatrzymała się i popatrzyła na niego.

- czemu nie jesteś z twoją dziewczyną?- to on ma dziewczynę?!

- ona nie jest moją dziewczyną. Spotkałem się z nią, żeby hmm… jak by to powiedzieć.. – potem coś wyszeptał, ale nie dosłyszałem

- wzbudzić we mnie zazdrość?! – krzyknęła

- wiem. Jestem kretynem… ale ciężko mi inaczej pokazać…pokazać to co czuje. Myślałem, że jak to zrobię, to dowiem się, czy ty do mnie coś czujesz…Nie wiem czy mi się udało.. – mówił ze łzami  w oczach

- jeśli chodzi ci o to, czy wzbudziłeś we mnie zazdrość – ona też miała łzy w oczach – to tak! Udało ci się! Jestem zazdrosna jak cholera! – wybiegła z parku. Niall stał w miejscu, patrząc na oddalającą się postać Brunetki. Postanowiłem podejść do niego. W końcu jestem jego przyjacielem, nie?

- Blondynku … słyszałem wszystko – stałem koło niego. On popatrzył na mnie swoimi kiedyś niebieskimy oczami, które były teraz szare.. zresztą jak zwykle, kiedy płakał, albo był smutny. – ułoży się. Ona musi to przemyśleć, rozumiesz?

- tak rozumiem. Ale ona płacze. Płacze przeze mnie!  -wtulił się do mnie jak małe dziecko i rozryczał się na maksa.

- chodź do domu. – dałem mu chusteczki. Wytarł się i poszliśmy do domu.

___________________________________________________________________________

przepraszam, że tak długo (znowu), ale chciałam aby rozdział nie był napisany na odpiepsz.

Napiszcie swoje tt :)